آن روز که رضاخان به عنوان یک مستبد عوام سینه چاک استعمار و مقلد مفلوک فرهنگ منحط آتاتورک پس از سفرهایی که به فرنگ داشت و گشت و گذاری که در ترکیه به انجام رساند، تصمیم گرفت چادر و حجاب از سر زنان مسلمان ایرانی بردارد با خیال خام و فلاکت بار عوامانه خود گمان کرده بود با این روش های مستبدانه و خباثت آمیز می تواند ایران را از دامن اسلام و تقیدات دینی برهاند و ایران را دامن غرب میاندازد.
او حتی به اندازه آتاتورک هم فهم نداشت و تلاش می کرد با زد و خورد و چماق و توهین و وحشی گری، چادر از سر زن مسلمان ایرانی بکشد و به اصطلاح خودش مملکت را به تمدن و پیشرفت بکشاند!
حکایت از آنجا شروع شد که رضا شاه پس از تنها سفر خارجی‌اش به ترکیه در ۱۲ خرداد ۱۳۱۳، به شدت تحت تأثیر ظواهر رفتارهای سکولارمنشانه آتاتورک واقع شد و چشم و گوش بسته، با قلبی که به تسخیر منش شیطانی و رفتارهای لاقید و اباحی گرانه او درآمده بود به کشور بازگشت.
آنچه در ذهن قلدرمأب و فکر غربزده و تنفربرانگیز رضاخان موج می زد به چنین روشها و منشهایی منتهی شده بود که مثلا مردم لباس متحدالشکل بپوشند، مردان کلاه پهلوی به سر گذارند و زنان برقع و چادر و لچک از سر برگیرند و برهنگی پیشه کنند و خود را از دام مقیدات شرعی برهانند! تا مملکت پیشرفت کند و به دروازه تمدن نائل آید و به جرگه کشورهای روبه جلو وارد شود!
این بود مانیفست فردی که حاکم ایران اسلامی است و بر مردمان اصیل و نجیب این سرزمین حکم می راند و تدبیر کار مملکت به دست اوست!
رضا شاه که عمیقا تحت تأثیر ظهور فریبنده زندگی و نوع پوشش ترکیه لائیک آتاتورک قرار گرفته بود پس از یک سال از گذشت سفر به ترکیه در آذر ۱۳۱۴ به محمود جم «رئیس‌الوزرا» می گوید:
نزدیک دو سال است که این موضوع سخت فکر مرا به خود مشغول داشته‌است، خصوصاً از وقتی که به ترکیه رفتم و زن‌های آنها را دیدم که «پیچه» و «حجاب» را دور انداخته و دوش به دوش مردهایشان در کارهای مملکت به آنها کمک می‌کنند، دیگر از هر چه زن چادری است بدم آمده‌است. اصلاً چادر و چاقچور دشمن ترقی و پیشرفت مردم است. درست حکم یک دمل را پیدا کرده که باید با احتیاط به آن نیشتر زد و از بینش برد.
تا به آنجا که بخشنامه، کشف حجاب جهت تصویب رضاشاه در تاریخ ۲۷ آذر ۱۳۱۴ از طرف رئیس‌الوزرا به دربار فرستاده شد تا در آغاز دی‌ماه فرمان اجرای غیر رسمی قانون کشف حجاب به تمام ولایات ایران ارسال گردد. رضا شاه در ۱۷ دی سال ۱۳۱۴ طی جشن فارغ‌التحصیلی دختران بی‌حجاب در دانشسرای مقدماتی رسماً بر کشف حجاب تاکید کرد.
اما حقیقت تاریخ گویای این است که زنان مسلمان ایرانی در مقابل چکمه پوشان و چماقداران رضاخان مقاومتی بی نظیر از خود نشان دادند و بر حیا و عفت خویش و حجاب و متانتشان پای فشردند و تسلیم آن دیکتاتور عوام نشدند.
امروز اما همان ایده و خواست رضاخانی و اندیشه های منحط غربی با شیوه هایی نوین و رفتارهایی نرم، در یک هجمه تمام عیار با انواع و اقسام ابزارهای شیطانی علیه کشورهای اسلامی و زنان مسلمان در جریان است و آن‌روز اگر چماقداران چکمه پوش رضاخان قلدر نتوانستند حتی به قیمت ریخته شدن خون زن مسلمان، حجاب از سرش برگیرند، امروز رسانه های هزارتوی غرب با انواع ترفندهای پیچیده و جنگ نرمی تمام عیار، عفت و پاکی و نجابت زن مسلمان را نشانه رفته اند و خاصه نسل جوان امروز را هدف این توطئه و دام فریبنده خویش قرارداده اند.
بی شک امروز و در این مصاف سخت و پیچ در پیچ هم زنان ما به همان روحیه و آرمان و استقامت نیازمندند تا بار دیگر این توطئه استعماری را که روزی از آستین رضاخان قلدر درآمد و روزی دیگر از فراز آنتن های ماهواره و شبکه های اینترنتی و هزار و یک ابزار پیدا و پنهان دیگر، نقش برآب کنند و اجازه ندهند دامان پاک و مطهر زن و خانواده ایرانی و اسلامی بیش از این لکه دار گردد و حجاب و عفاف از جامعه و بخصوص از کلانشهرهای ما رخت بربندد.
آری؛ تردیدی نیست که نوع مواجهه و مقابله و استقامت بانوان مسلمان ایرانی در مقابل حکم رضاخان دیکتاتور در کشف حجاب و برکشیدن چادر از سر زنان مسلمان مملکت اسلامی به عنوان برگ زرینی در تاریخ زنان مسلمان همه ادوار حیات اجتماعی بشر از آغاز تا کنون ثبت و ضبط شده است.
و امروز نیز زن مسلمان ایرانی باید برگ زرین دیگری به تاریخ افتخارات بانوان مقید و عفیف و پاکدامن این میهن پرگهر که در صدف حجاب و عفاف مصون از گزند حشرات ناپاک اند، بیافزاید.
آنهم با سلاح نجابت و تدبیر و دین باوری و مهرپروری و شهامت و اصالت خویش. چنین باد!
